Forum Miłośników Szkockiego Teriera

CeFreud · Wysłany: Nie 8:39, 20 Mar 2011 Temat postu:

nie jest to szkot ale bern.Dam Ci link do bernowego forum.Jest tam dziewczyna z psiakiem,który miał amputowaną łapę z powodu raka kości.

[link widoczny dla zalogowanych]

carolinascotties

Dziekuje za link :)

Koka nie bedzie miec podawanej chemii.

A Kluska... niestety mamy Zespol Cushinga... od kilku dni podaje jej Vetoryl :(

Fritz

CeFreud

też mam Cushinga od sterydowego i żyję.Będzie dobrze

carolinascotties

Dziekuje Wam :)

Kluska ma sie dobrze - zeszla opuchlizna, o ktorej niewtajemniczeni mowili, ze to gruby brzuszek ;) zapotrzebowanie na wode wrocilo do normy, "zebractwo podstolowe" pozostalo Yellow_Light_Colorz_PDT_01

Chcialam pokazac Wam Koke, ktora jest juz nasza dawna Szkotka - ciekawska, radosna, chadzajaca wlasnymi sciezkami :)

[link widoczny dla zalogowanych]

ZYCZYMY WSZYSTKIM WESOLYCH SWIAT WIELKIEJ NOCY

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

carolinascotties

Najpiękniejszy uśmiech :)

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

CeFreud

zdjęcia fajowe

carolinascotties

Dziekujemy bardzo Dancing

Iwola

Wczoraj miałam okazję zobaczyć ten "uśmiech" przy czesaniu brody Yellow_Light_Colorz_PDT_01

tylko nie wiem czy to był "uśmiech "zadowolenia Yellow_Light_Colorz_PDT_01

bo tu na zdjęciu na 100% jest to przynajmniej uśmiech sympatii.
Mam nadzieję że to Koka chyba że wszystkie wasze szociska mają uśmiech filmowy Yellow_Light_Colorz_PDT_01

Fritz

carolinascotties

W sobote, 27 sierpnia odeszla za Teczowy Most nasza Wspaniala Koka.

Dzieki amputacji lapki podarowalismy jej ponad pol roku zycia - najwazniejsze, iz bez bolu, wazne, ze z przeroznymi atrakcjami-niezapomnianymi dla samej Koczi, jak i dla nas.
Nasz Szkoci Pan Doktor przyznal, ze owe pol roku to - jak dla czlowieka 3,5 roku...

Dzieki Koce mozemy cieszyc sie naszymi pozostalymi Szkotami... to Koka byla Pierwsza i to wlasnie Ona - jej Szkocka Mosc - uczyla nas terierowatosci...

Najwiecej charakteru Koki odnajdujemy w Uszelinie- indywidualistka, uparta, kochajaca galopady przez laki, nurkowanie w lesnych norkach.

Musze przyznac, ze zadna z naszych dziewczyn nie ma tak pieknych, malych uszu... tak momentami zlosliwych i przekornych spojrzen i tych niewyczerpywalnych zloz wolnosci i totalnej niezaleznosci...jak Koka...

Koka-wspanialy kompan naszej sznaucerki Baby, kochajaca Mama Klusi, ktorej z milosci matczynej o malo co nie wylizala dziury w brzuszku...

Koka-Babcia dogladajaca szczeniakow - poczatkowo z dystansu, potem coraz blizej z coraz szybciej machajacym ogonem i jezykiem wyciagnietym do czyszczenia malcow...

Koka-Isi przekazala milosc do sportu, a przede wszystkim do gry w pilke, Uszelinie-niezaleznosc i upor, Klusi-wielkie serce i umiejetnosc opieki nad stadem.

Koka, w ktorej sercu najwiecej miejsca zajmowala M. To wlasnie w M. wlepila swe szczeniece oczy, kiedy reszta szkocidel odpelzla w kierunku Pani Iwony. To z M jezdzila samochodem, sadowiac sie wygodnie na jej kolanach i opierajac lapki o kierownice. To buty i czesci garderoby M. padaly ofiara Koczkowych zebow - co oznaczalo wieka milosc. To na M. czekala na parapecie, przy okazji obserwujac swiat. Z M. potrafily urwac sie na weeekend nad morze i spacerowac po plazy. To na poduszce, przy glowie M. bylo to najwazniejsze, zarezerwowane dla Niej-dla Koki miejsce. Od zawsze i na zawsze!

To w objeciach i przy sercu M. przeszla za Teczowy Most...

J. w zyciu Koki byl bardzo wazny - jako On - mial do niej meska slabosc. Wykorzystywala ja - wskakujac ochoczo na plecy, korzystajac z jego palcow, kiedy przychodzila jej ochota na drapanie. J i Koka tak samo mocno kochali pilke i nasder czesto grywali w nia na miekkiej trawie ogrodu.

U-zwana w rodzinie P. dla Koki byla Towarzyszem wypraw na dzialke, wielogodzinnych spacerow. P. gotowala takie pysznosci, ze juz w polowie ich przyrzadzania Koka stawala slupka przy kuchence. Koka wiedziala, ze P. nigdy nie przychodzi z pustymi rekami i na odglos otwieranych drzwi samochodu P. startowala, zanim reszta Szkotek zorientowala sie, co jest grane. P. zawsze wybierala dla niej najsmaczniejsze kaski....i prawila niezapomniane komplementy od ktorych Koke rozpierala duma!

Koka-dla ktorej ja bylam kumplem i kompanem wszelkich zabaw i jeszcze ostatniego dnia zaliczylysmy szarpaninke jej ukochanego konika. To na moj widok podrygiwala wzywajac do zabawy w berka, mnie prowadzila pod szafke ze smakolykami. Razem z Koka uczylysmy sie metod pozytywnego szkolenia psow, co musialo sie jej podobac - skoro kazda prawidlowa reakcja rownala sie smakolykowi. Ja z Koka weszlam w doroslosc i Koce powierzalam wiekszosc sekretow, na co nie zasluguja dwunozni. Dzieki Koce w moim zyciu juz tylko Szkoty...

Koka - dziekujemy za ponad 13,5 roku. Wierzymy, ze bylismy dla Ciebie dobrym stadem. Kochamy Cie i tesknimy!

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

Pani Iwono - dziekujemy losowi, ze tamtego dnia M. zawedrowala do Waszego domu, z ktorego wyszla z mala, czarna Liwia Iwola...

Panie Piotrze - dziekujemy za inspekcje, po ktorej zgodziliscie sie, ze nasz dom moze byc domem Koki.

Dziekuje Pani Iwono, ze poinformowala Pani Forumowiczow.

Szkociarze! Dziekuje Wam za slowa wsparcia.

Panie Doktorze - dziekujemy, ze przez cale zycie Koki i ten ostatni, najtrudniejszy moment sluzyl Pan swoja wiedza, wsparciem i czasem, ktorego nigdy dla nas nie zabraklo.

----------------------------------------------------
Klusia, Uszko i Isia
M. J. U. i Karolina K.-D.

magda_bs

z serca płynące współczucia ,wiem jak się czujesz ponieważ w maju tekże straciliśmy naszą szkocicę alga pustynna burza po naszemu baśka przeżyliśmy strasznie tę stratę ,nasza basia była naszym pierwszym szkotem mamy jeszcze 8 letnią terrę która po odejściu basi strasznie strasznie za nią tęskniła i ze względu na nią i na nas samych kupiliśmy nowego szkota ktoś może powie że szybko, ale jak ktoś powiedział że na straconą miłość najlepsza jest nowa miłość więc nowa miłość zagościła w naszym domu, przyjechała do nas z hodowli ad infinitum prawdziwy szkoci diabełek ,nasza basia pozostanie w naszym sercu na zawsze i głównie dzięki niej naszą milościa są ibęda zawsze szkoty pozdrawiam i trzymaj się ciepło twoja koka biega sobie teraz po tęczowej łące i jest szczęśliwa, patrzy na swojąziemską szkocią rodzinkę i czuwa nad nią

elzbieta

piękne wspomnienia , piękna miłości do KOKI.
Będzie na zawsze w Waszych sercach .

Pinia

Smutek po odejściu jest mniejszy gdy pozostają wspaniałe wspomnienia wspólnie spędzonego czasu.